Zielenpijn, hartzeer, verdriet om verloren liefde, het komt in alle mensenlevens wel een keer langs. Hoe verdraag jij liefdesverdriet, hartzeer en pijn? Heb je er ervaring mee? Zo’n naar gevoel dat je met je meesleept en dat de hele dag boven je hangt. Een rotgevoel is het, klopt, maar hoe ga je er goed mee om, zodat je de pijn weer te boven komt? Is er een middenweg, dat het er is maar dat je ook weer verder kan? Lees mee voor onze tip.
We zijn gewend verdriet en pijn te bestrijden. Dus slikken en doorgaan, wegduwen of jezelf afleiden met andere zaken, leuke dingen bij voorkeur. Toch is het maar de vraag of dat de pijn echt wegneemt. Na het verliezen van liefde, het uit elkaar gaan heb je de tijd nodig om te herstellen.
Liefdesverdriet toelaten
Al hebben we de neiging om ons tegen pijn en verdriet te verzetten, wat zou er gebeuren als we het toelaten? Wat gebeurt er als we echt ruimte maken voor verdriet, hartzeer en rouw om het verlies van liefde? Mag het er even zijn? Kan je het toelaten zo lang als nodig is?
‘Juist in het verdriet zit de verbinding met anderen’, vertelt psychiater Dirk De Wachter in een interview in Vrij Nederland. Hij bepleit dat verdriet normaal is en nou eenmaal bij het leven hoort. En dat het juist belangrijk is om het verdriet er te laten zijn. Om het te delen met de mensen om je heen en niet op te bergen. Want je bergt dan ook de andere emoties op, fijne gevoelens bijvoorbeeld. Wanneer je je verdriet een plek geeft, toelaat, ervaar je dat het scherpe gevoel afneemt. Door het bijvoorbeeld te delen met anderen. Het maakt de pijn vaak meer dragelijk.
Openstaan voor verdriet, ruimte voor liefde
Bovendien betekent het openstaan voor verdriet – emoties toelaten en hartenleed verwerken – ook weer kunnen openstaan voor nieuwe verbinding en liefde. Oefen er maar eens mee, je zal zien dat het je gemakkelijker afgaat.[nectar_global_section id=”19262″]
